Wees nou is eerlijk, ga nou eens bij jezelf na. Je
vriend/vriendin op dit moment, op deze leeftijd. Wil je daar mee trouwen? Wil
je daar kinderen mee krijgen? Of is het leuk voor nu en geniet je van het
moment samen. Het kroelen, het veilige gevoel, de liefde die je voelt als je
samen met diegene bent, het “houden van”.
Waar werk je voor op school? Waar haal je die goede
cijfers voor? Doe je het voor jezelf, voor je vervolgopleiding en voor je werk
later of doe je het omdat het moet en omdat je ouders graag willen dat je
voldoendes haalt en je best doet.
De vrienden die je om je heen hebt verzameld in een korte
of lange tijd, zijn ze er echt altijd voor je of gaat het alleen maar om de lol
en dat je af en toe iets aan ze kwijt kunt? Als jij om 4 uur ’s nachts nergens
meer heen kunt heb je dan de garantie dat zij er voor je staan, dat zij je
opvangen en je helpen in wat jij wil en niet wat misschien verstandiger is,
kennen zij je door en door en zien ze daardoor je verdriet door je tranen heen,
weten ze precies wat ze moeten doen als je je niet lekker in je vel voelt en
nemen ze het voor je op?
Het toekomstplan wat jij nu misschien wel hebt, is het
realistisch? Kun je echt zoals jij dat graag wilt de hele wereld overreizen en
in Amerika gaan wonen? Heb je daar het geld en vooral het lef voor of blijf je
toch echt liever in je eigen veilige stad of dorp.
Het is zo makkelijk om te zeggen wat je later wilt, de
dromen die je hebt maar maak je jezelf eigenlijk niet stiekem gek? Is het wel
haalbaar wat je wilt en heb je eigenlijk de leuke dingen in het leven nu wel
door. De feestjes, de lol op school in de pauze of in je tussenuren, de
eindeloze gesprekken op whatsapp. Is het eigenlijk niet hartstikke makkelijk
dat je avondeten ’s avonds op tafel staan en dat de rekeningen worden betaald.
Ik ga niet liegen als ik zeg dat ik ook van alles wil en
ik ben zeker niet van plan hier te blijven. Ik wil ook reizen en op mezelf
wonen, de gekste dingen doen met mijn vrienden. Maar niet alles wat ik nu heb
is voor eeuwig en daarom geniet ik daar ook zeker van, ik ben gek op de mensen
om me heen maar ik leer ook steeds meer nieuwe mensen kennen die een speciaal
plekje krijgen. Ik probeer zoveel mogelijk vast te leggen zodat ik altijd
ergens naar kan kijken het laat me de gevoelens van dat moment opnieuw beleven
en me zien dat ik nooit alleen ben.
Het klinkt misschien een beetje gek als ik zeg dat ik van
herinneringen hou, van de leuke en van de minder leuke. Het vormt je nou
eenmaal hoe je bent en je zal er altijd wat aan hebben, de minder leuke laten
je namelijk ook zien wat je in het vervolg of in de toekomst beter kunt doen of
moet veranderen.
Love, Chelsey