Project positief denken: deel 3

Ik denk dat ik bijna met zekerheid kan zeggen dat het me echt lukt op dit moment. Niet omdat ik er veel aan denk om positief te denken maar ik doe dingen die ik leuk vind zonder dat ik me er wat van aantrek wat anderen vinden en jeetje wat voelt dat goed!

De afgelopen tijd heb ik meerdere dingen gedaan waar ik echt van het genoten, die een glimlach op mijn gezicht toverde zonder dat ik er iets aan kon doen. Als voorbeeld het concert van Nicki Minaj waar ik samen met mijn vriendin Chantalle (zie hier haar blog) naar toe ging op 18 juni, zoveel opmerkingen kreeg ik naar mijn hoofd geslingert wat ik daar nou weer moest dat het alleen maar om haar lichaam ging en dat ze toch niet kon zingen maar echt, ik ben nog meer van haar gaan houden, ik had wel wat verwacht van het concert maar ik heb echt als een mega fan bij het podium gestaan inclusief de trillende benen en de "nicki we love you" uitspraken en zelfs nu, als ik een foto plaats van het concert en ik krijg een lacherige opmerking kan ik gewoon zeggen, laat maar, je was er niet bij je hebt niet gezien en gehoord hoe goed ze was en je oordeelt niet goed. Ik durf er tegenin te gaan en te laten zien dat ik het leuk heb gehad.

Hetzelfde geldt, en nu ga ik iets misschien iets te persoonlijk vertellen, voor Jelmer. Een tijdje geleden alweer is het uitgegaan met mijn vriend en Jelmer is nou eenmaal iemand waarmee je onwijs goed kunt praten. Hij luistert, geeft zijn mening op het moment dat ik dat graag wil en ik kan altijd bij hem terecht. De laatste tijd is dit eigenlijk alleen maar meer geworden en ik kan niet zeggen dat ik het niet fijn vind. Het is heerlijk om iemand te hebben die veel om je geeft en waarvan je weet dat hij aan je denkt. Hierover zijn nou eenmaal veel vooroordelen en dat is ook de reden dat ik in eerste instantie niemand over Jelmer vertelde, de woorden "slet" of "hoer" worden gewoon snel genoemd en helemaal omdat mensen zagen hoe kapot ik ervan was toen het net uit was met mijn vriend. Maar als ik dan dinsdag door Jelmer wordt opgehaald en ik zit bij hem achterop de brommer kan ik zo erg genieten en dan krijg ik ook echt weer die ongecontroleerde mega glimlach op mijn gezicht. Het gewoon even naast hem zitten en het over van alles en nog wat hebben is gewoon echt heel fijn.

Het enige waar ik nu alleen weer mijn draai in moet zien te vinden is mijn dansen. Ik merk de laatste tijd gewoon dat mijn lichaam echt moe is, als ik uit school kom en ik moet nog leren of huiswerk maken gaat het gewoon 9 van de 10 keer niet en dan plof ik op de bank en eindig ik weer alleen met filmpjes op youtube kijken. En dat merk ik dan ook weer terug op het moment dat het donderdag is, ik om 4 uur uit ben en gelijk door moet om van 5 tot 7 te trainen, ik heb er steeds vaker geen zin in en dat heb ik eigenlijk nog nooit meegemaakt. Dansen is gewoon een deel van mijn leven en ik heb nog steeds mijn dagen dat ik random in de kamer sta te dansen en zelfs op mijn werk en dat plezier, die ik op dat moment in mijn dans stop moet ik weer terug zien te vinden op het moment dat ik tussen 8 topmeiden sta want ik hou nog steeds ontzettend veel van dansen en ik weet zeker dat als ik naar die 8 meiden om mij heen kijk en ik zie wat zij doen dat het me dan sowieso weer gaat lukken.

Love,
Chelsey

De laatste loodjes.

Laat ik allereerst even hiermee beginnen aangezien ik denk dat nu toch iedereen het wel weet. Aan alle mensen met of zonder herkansing die geslaagd zijn, van harte gefeliciteerd! Ik kan me zo voorstellen dat de spanning niet te houden was en dat het echt een opluchting is om dat mailtje of telefoontje te krijgen dat je geslaagd bent. Aan alle mensen die helaas of helemaal niet zijn geslaagd of hun her niet hebben gehaald, jammer maar helaas. Ik heb geen idee hoe het voelt en natuurlijk hoop ik het zelf niet mee te gaan maken maar ik zie het als een teleurstelling en dat vind ik een van de ergste dingen die er is dus ik kan het wel een beetje begrijpen, het enige wat ik zou willen zeggen en ik weet dat dat ontzettend stom klinkt vanuit een meisje uit 4 havo maar probeer het je niet tegen te laten houden. Blijf bij je doel en ookal doe je dan dit jaartje opnieuw of ga je naar het mbo, laat het je dromen niet tegenhouden.

En dan over school gekomen, komen we aan bij alle mensen die helaas nog geen vakantie hebben en ik weet dat de meeste van ons ook midden in een toetsweek zitten of die komt er nog aan. En voor sommige kan het de belangrijkste week zijn, de laatste toetsen waarmee je bepaalt of je door mag naar het volgende jaar of niet en dat is moeilijk. Je hoofd wilt eigenlijk allang al vakantie en het is niet makkelijk om je dan volledig op school te focusen. Ik kan zelf al zeggen dat ik gewoon overga en in die zin vind ik het ook moeilijk, ik vind het namelijk gewoon niet fijn om met 5en over te gaan en ik kan er in deze laatste week wel voor zorgen dat dat gewoon gebeurd. Ik sta nu namelijk allemaal zessen en als ik daar zevens van wil maken moet ik bikkelen terwijl ik eigenlijk alleen maar wil slapen haha.

Ik heb nu 3 toetsen gehad en heb er nog 1 te gaan en in die zin heb ik het echt niet zwaar maar ik ben op het laatste moment nog onvoldoende komen te staan voor wiskunde die ik natuurlijk omhoog wil en een 5,5 voor aardrijkskunde voelt ook niet echt als een goeie basis.

Wat ik dus eigenlijk wil zeggen is dat je het ergens voor doet en dat deze laatste loodjes toch echt nog even moeten. Probeer er wat van te maken en als het echt zo is dat dit bepaalt of je overgaat of niet zet dan helemaal nog even door want ik weet, en dat weet je zelf ook dat je het gerust wel kunt. Een jaar blijven zitten is helemaal niet erg maar als het niet hoeft waarom zou je dan opgeven?

kom op guys, nog ongeveer een weekje.
Love,
Chelsey

Project positief denken: deel 2

Ik probeer het echt en dat meen ik echt wel erg maar het wil niet echt de laatste tijd. Ben de laatste best wel bezig met wat ik eet en sporten maar dat gaat ook niet helemaal zoals ik wil, het hardlopen ging de eerste keer zo perfect waardoor ik eigenlijk elke dag wel wilde maar de 2 keer daarna kreeg ik echt al super snel last van steken en me ademhaling wat me niet echt motiveert. Wel doe ik braaf elke avond buikspieren ookal lig ik al in bed ga ik toch weer even op de grond liggen om me aan me eigen afspraak te houden dus in die zin gaat dat dan wel weer goed.

Ook zijn er de laatste tijd gewoon wat dingen gebeurd die ik niet helemaal wil uitschrijven hier omdat sommige dingen toch iets te privé zijn, sorry guys, maar ook dat zorgt ervoor dat ik eigenlijk gewoon de hele dag in me bed wil liggen en alleen maar aan het nadenken ben over een vraag die we allemaal kennen maar waar niemand echt het antwoord op weet, waarom? Het lukt me dan ook niet echt positief te blijven denken omdat ik elke keer toch wel weer een klap in me gezicht krijg.

1 positief puntje, ik hou van m'n vrienden. En ik weet dat ik dat echt wel vaker heb gezegd maar ik merk nu echt wel wie er iets vragen puur omdat ze nieuwsgierig zijn of omdat ze echt om me geven en aan me zien dat t niet goed gaat. De mensen die weten wanneer ze me gewoon maar even met rust moeten laten of vast houden en de mensen die zonder dat ik het verteld heb weten wat er aan de hand is (zonder dat ze me zien zelfs!).
Deze mensen zorgen ervoor dat ik nog steeds met een (af en toe neppe) glimlach rondloop en plezier heb in wat ik doe.

Het positief denken gaat dus ondanks de vervelende dingen best goed en dat komt echt door mn lieve vrienden die weten dat t over hen gaat op het moment dat ze dit lezen.
Love, Chelsey