Dat soort momentjes heb ik één keer in de zoveel tijd. Dat ik alles buiten mooi vind. De zon komt op en schijnt door de bomen heen, de lucht is blauw met een aantal wolkjes en toch is er nog een beetje nevel/mist. Ondanks dat ik helemaal weggedoken in mijn sjaal zit omdat het echt wel hartstikke koud is buiten vind ik het toch zo mooi dat dat me eigenlijk helemaal niets uitmaakt.
Eigenlijk fiets ik bijna altijd met muziek op maar omdat ik de laatste tijd weinig goeie muziek vind doe ik dat niet vaak meer en vanmorgen kwam ik erachter dat ik dat ook eigenlijk niet miste. Ik vermaak me echt al met om me heen kijken en dan bedoel ik ook de mensen die langs me fietsen. Kijken wat voor kleding ze aan hebben en wat voor schoenen, inspiratie opdoen voor een nieuwe tas, de gekste dingen. Ook merk ik dat ik vaak gewoon helemaal in gedachten ben en of dat nou leuke gedachtes zijn omdat ik die middag mijn lieve vriendje weer zie of dingen waar ik me druk om maak ik ben meestal gewoon heel erg snel op school. Ook al fiets ik nog steeds het gebruikelijke halfuur, ik kan al blij worden als ik een bepaald punt op de route zie wat voor mij aangeeft dat ik er al bijna ben terwijl dat punt in werkelijkheid nog maar op de helft is.
De laatste tijd besef ik gewoon weer hoe mooi de wereld eigenlijk is en dan vooral de natuur. Een parkje met een beetje water met daarin een paar eenden kan mijn hele hoofd even of leegmaken of juist al mijn gedachtes de vrije loop laten en ik vind het heerlijk. Ja ik hou van mijn iphone en ja je zult me op school vaak vinden met of mijn iphone in mijn handen of mijn ipod in mijn oren maar af en toe vind ik het gewoon echt heel fijn om even niet al dat "gezeur" aan mijn hoofd te hebben. Even niet al die aandachttrekkers op facebook en twitter. Gewoon mooi zitten en staren. Niets mis mee.
Love,
Chelsey
Geen opmerkingen:
Een reactie posten